Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2007

Γιατί είμαστε Έλληνες

Είσε Έλληνας γιατί……

1 Κάνεις φραπέ πριν φύγεις απ' το σπίτι, όταν φτάνεις στο γραφείο, μετά το φαγητό, όταν έχεις καλεσμένους, πριν φύγουν οι καλεσμένοι, αφού φύγουν οι καλεσμένοι και πριν πέσεις για ύπνο.

2 Έχεις ακόμα ρούχα, από τότε που ήσουν 5 χρονών, φυλαγμένα σε ντουλάπες. 3 Αποκαλείς κάθε μεγαλύτερο πρόσωπο που δεν έχεις γνωρίσει ποτέ "θείο" ή "θεία".
4 Γιατί έχουμε την νοοτροπία του «κι αύριο μέρα είναι»
5 Γιατί το καρπούζι το αγοράζεις ολόκληρο και όχι σε φέτες
6 Όταν ταξιδεύεις με το αεροπλάνο και επιστρέψεις, βρίσκεις 20 άτομα να σε περιμένουν στο αεροδρόμιο.
7 Κάθε καλοκαίρι "πρέπει να πας στο χωριό".
8 Κάθε φορά που πας στο χωριό, γνωρίζεις συγγενείς που ούτε ήξερες ότι υπάρχουν, και δεν μοιάζουν καθόλου με την οικογένειά σου.
9 Γιατί όταν εμείς φτιάχναμε τον Παρθενώνα, οι άλλοι κοιμόντουσαν πάνω στα δέντρα
10 Γιατι όταν φοράμε πέδιλα δεν τα φοράμε με κάλτσες.
11 Πάντα καταριέσαι τους Έλληνες, και όταν ταξιδεύεις στο εξωτερικό κάνεις φίλους μόνο Έλληνες.
12 Όλοι οι συγγενείς σου μαζί μπορούν να αποτελέσουν μια μικρή πόλη.
13 Όλοι είναι "οικογενειακοί φίλοι".
14 Μαλώνεις για το ποιος θα πληρώσει το λογαριασμό.
15 Μαθαίνεις στους Ευρωπαίους/Αμερικανούς να βρίζουν στη γλώσσα σου.
16 Γιατί δεν κάνεις ποτέ επίσκεψη σε συγγενή,γνωστό ή φίλο με «αδεια χέρια»
17 Καταλήγεις σε ένα άθλιο απόμερο μέρος και πάλι πέφτεις στο συγγενή με τη μεγαλύτερη γλώσσα.
18 Γιατί όταν θέλουμε να λιαστούμε , έχουμε αμμουδιά και θάλασσα. Δεν ξεχυνόμαστε στα γρασίδια ούτε βουτάμε στα συντριβάνια
19 Γιατί τις δύσκολες στιγμές τις περνάς με φίλους χωρίς να χρειάζεσε ψυχίατρο.
20 Το να παντρευτείς είναι ο μόνος τρόπος να γλιτώσεις απ' τους γονείς σου. Αλλα και πάλι πάνω από το κεφάλι σου τους εχεις
21 Γιατί δουλεύουμε για να ζούμε και δεν ζούμε για να δουλεύουμε
22 Γιατί στην Ελλάδα όλοι βρίζουμε το Δημόσιο και ταυτόχρονα σκοτωνόμαστε για μια θέση εκεί
23 Ρωτάς τον πατέρα μια απλή ερώτηση κι εκείνος σου λέει μια ιστορία για το πώς περπατούσε χιλιόμετρα ολόκληρα για να πάει σχολείο, χωρίς παπούτσια.