Θα μπορούσε κανείς εύκολα να πει, πως με το ξεκίνημα πριν 10 χρόνια των Καποδιστριακών δήμων πως τα δημοτικά συμβούλια σε μεγάλο ποσοστό πάνε από το κακό στο χειρότερο
Τα γεγονότα που συμβαίνουν-συνήθως αμέσως μετά την εγκατάστασή των Δημοτικών Συμβουλίων- αλλά και τα χειρότερα που συμβαίνουν, όταν σύμβουλοι , ορισμένων πλειοψηφιών που τους διακρίνει το πνεύμα της ευθύνης, κατηγορηματικά να αποφαίνονται, ότι δεν υπάρχει ουσιαστικά, Δημοτική Αρχή.Και δεν είναι δυνατόν να υπάρχει, αφού το πνεύμα της συνεργασίας, της συλλογικής δράσης για την επίλυση των προβλημάτων του όποιου δήμου , θάβεται μέσα στην αίθουσα των συνεδριάσεων των Δημοτικών Συμβουλίων.
Το αποτέλεσμα είναι να μην μπορεί το όποιο Δημοτικό Συμβούλιο από την πλευρά των πλειοψηφιών και των αντιπολιτεύσεων να λειτουργεί με αρχές και θέσεις.
Αποτέλεσμα αυτής της αδιαλλαξίας είναι η υποτίμηση και η περιφρόνηση του αντιπάλου χωρίς να υπάρχει κανένα πνεύμα συνεργασίας.
Έτσι τα προβλήματα των Δήμων λιμνάζουν- βιολογικοί καθαρισμοί, αποχέτευση, ύδρευση, τουριστική αξιοποίηση - είτε με τις συχνές και σκόπιμες πολλές φορές προσφυγές για ακύρωση αποφάσεων , είτε με την «εκδικητική» αδιαφορία και ετεροχρονισμό κάποιου έργου, γιατί πίσω από αυτό βρίσκονται αυτοί που δεν ψήφισαν την πλειοψηφία ή τους υμέτερους συμβούλους
Οι δρόμοι στα Τοπικά Διαμερίσματα κατασκευαστικά είναι απρογραμμάτιστοι, φτιάχνονται πάντα με το κριτήριο του < δικού μας >.
Τα σκουπίδια είναι σκορπισμένα παντού σε ρεματιές πλαγιές και λαγκάδια.
Τα παιδιά δεν έχουν παιδικές χαρές, οι δημοτικές και οι διαδημοτικές συγκοινωνίες αποτελούν όνειρο θερινής νυκτός, τα δημοτικα ή αγροτικά ιατρεία ανύπαρκτα κά.
Υπάρχουν τόσα προβλήματα για επίλυση , αλλά τι αποφασίζουν τα Δημοτικά Συμβούλια;
Σε μερικές πλειοψηφίες δεν υπάρχει δείγμα σοβαρότητας και προσήλωσης στα καθήκοντα που τους αναθέτει ο λαός.
Κυριαρχούν τα προσωπικά και οι διενέξεις για την πρωτοκαθεδρία και τις καρέκλες, με αποτέλεσμα τα προβλήματα της έδρας του Δήμου αλλά και των Τοπικών Διαμερισμάτων ,να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα.
Οι αντιθέσεις φτάνουν σε τέτοιο σημείο που ορισμένοι σκέπτονται ή την παραίτηση ή την σύμπραξη με την αντιπολίτευση προκειμένου να παλέψουν για την υλοποίηση αυτών που υποσχέθηκαν στους δημότες .
Οι Δήμαρχοι στις περισσότερες περιπτώσεις είναι μιας παλαιοκομματικής νοοτροπίας, και νομίζουν ότι τα προβλήματα του δήμου τους λύνονται με γνωριμίες και κομματικές επαφές και όχι με την καθημερινή πάλη και την συνεργασία
Αυτό που σπάνια βλέπουμε είναι να καλούν τον λαό σε αντιδράσεις και διαμαρτυρίες, και όταν κάποιοι φορείς τολμήσουν να το κάνουν, δημιουργούνται συνθήκες λαϊκής διχόνοιας.
Οι αντιπολιτεύσεις που μπορούν να ταράξουν την απραξία και το τέλμα , συνήθως το συντηρούν, αφού μέχρι στιγμής ο ρόλος τους περιορίζεται στη παρακολούθηση των συνεδριάσεων των Δημοτικών συμβουλίων, λέγοντας πολλές φορές ένα ναι ή ένα όχι, χωρίς τολμηρές παρεμβάσεις και εισηγήσεις στα καυτά προβλήματα.
Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις, αλλά η στάση γενικά είναι υποτονική.
Έτσι έχουν τα πράγματα σε πολλούς δήμους της χώρας μας
Οι δημότες όμως που τιμούν με την ψήφο τους ,Δημάρχους , Δημοτικούς Συμβούλους Προέδρους Τοπικών Συμβουλίων περιμένει από αυτούς να ανταποκριθούν στους πόθους του .
Ίσως πετύχει το πείραμα του Καποδίστρια Νο 2 που είναι πρό των πυλών.
Αλλά και πάλι εδώ θα έχουμε αντιδράσεις από τους Τοπάρχες ,που κύριο μέλημα τους θα είναι το κράτημα των κεκτημένων και όχι η προοπτική της συνεργασίας και της επίλυσης προβλημάτων που για χρόνια βρίσκονται σε τέλμα.
